...........................................................
''റാണീ.. നിന്‍റെ ഒരുക്കം ഇനീം കഴിഞ്ഞില്ലേ .. ??!!''
''ഓ...ഹ്.. കഴിഞ്ഞമ്മേ ... ഞാന്‍ വരണില്യാന്നു പറഞ്ഞാ കേട്ടൂടെ എനിക്ക് കേരളത്തോട്ടു വരാനേ ഇഷ്ടം ആവുന്നില്ലാ..അതും അല്ലാ ന്‍റെ കുട്ടിയോള് അവരുടെ കാര്യാ കഷ്ടം ''
''പിന്നെ..പിന്നെ..നീ നാലഞ്ചുദിവസം ട്യൂഷന്‍ എടുത്തില്ലാന്നുവച്ച് അവര് പരീക്ഷക്ക്‌ തോല്‍ക്കാനൊന്നും പോണില്യാ.. അവര് വീട്ടില്‍ ഇരുന്നു പഠിച്ചോളും ''
''കഴിഞ്ഞകൊല്ലം അമ്മൂനേം കൂട്ടി പോയ പോലെ ഇപ്പഴും അങ്ങ് പൊയ്കൂടായോ... എനിക്കാണേല്‍ അവിടം ഭാന്തുപിടിപ്പിക്കും നേരംപോക്കിന് നെറ്റ് പോലും കിട്ടില്ല്യാ ... ''
''മുത്തശ്ശി നിന്നെ കണ്ടിട്ട് നാലഞ്ചു കൊല്ലായില്ലേ... ഇപ്രാവശ്യം നിന്നെകൂട്ടാണ്ടേപോയാ ന്നെ ചെവിതലകേപ്പിക്കില്യാ..ഇപ്പൊ എണീറ്റ്‌ നടക്കുന്നൂന്നെയുള്ളൂ ഇല്ലാത്ത അസുഖംഒന്നുംഇല്ലാ ... നീ അവളേം വിളിച്ച് ബാഗെടുത്തു വീട്പൂട്ടി ഇറങ്ങ്..ഞാന്‍ അപ്പറത്തെ ലീലാക്കയോട് വീടൊന്നു നോക്കാന്‍ പറഞ്ഞിട്ട് വരാം ''
******************************************
കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷമാണ് ഞാന്‍ നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നത് ..അതും ഇഷ്ട്ടായിട്ടൊന്നുമല്ല മുത്തശ്ശിക്കെന്നെ കാണണം ന്നു നിര്‍ബന്ധം ..പിന്നെ ന്‍റെ അമ്മയുടെ ഏട്ടന്‍റെ മോനെക്കൊണ്ട് ന്നെ കെട്ടിക്കണം എന്നൊരു ആഗ്രഹവും മുത്തശ്ശിക്കുണ്ട്..ഉത്സവസീസനാണിത് എല്ലാവരും ഒത്തുകൂടുന്ന സമയം .. ഇത് മുതലെടുക്കകയാണ് മുത്തശ്ശി .... മൂന്നാല് ദിവസത്തെ കാര്യല്ലേ ഉള്ളൂന്ന് ഞാനും അങ്ങ് കരുതി .. ഈ സിറ്റിയിലെ ചൂടിലും പൊടിയിലും നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുനിക്കാന്‍ കിട്ടുന്ന അവസരവുമാണ് ...
******************************************
പാലക്കാട് ടൌണ്‍സ്റ്റാന്‍റില്‍നിന്നും ഒലവക്കോട് എന്ന് ബോര്‍ഡ് എഴുതിയ ബസ്സിലേക്ക് ഉന്തിതള്ളി അമ്മ എന്നെ കയറ്റുമ്പോള്‍ രാവന്തിയോളം മലയിലേക്കു കല്ലുരുട്ടിക്കയറ്റിയ നാറാണത്തുഭ്രാന്തനെക്കാള്‍ ഞാന്‍ ക്ഷീണിതയായിരുന്നു..ചര്‍ദ്ധില്‍ വന്നു കഴുത്തോളം എത്തിനിക്കുന്ന എന്നെ ഒരു സീറ്റില്‍പ്പിടിച്ചിരുത്തിഅമ്മൂനേം അടുത്തിരുത്തി അമ്മ കമ്പിയില്‍ പിടിച്ചു നിന്നു ... സീറ്റില്‍ ഇരുന്നതും കയിലുണ്ടായിരുന്ന ചെറുനാരങ്ങയെ മണത്തുനോക്കി കണ്ണടച്ച് ചാരി കിടന്നു ഞാന്‍ ..
കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞു അമ്മ തട്ടിവിളിക്കുംബോഴാണ് ഞാന്‍ ഉറങ്ങിപ്പോയത് അറിയുന്നത് ... എണീറ്റ്‌ ബസ്സില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയതും മുന്നില്‍കണ്ട ഒട്ടോയിലേക്ക് ചാടിക്കയറിയ അമ്മൂന് പിറകെ ഞാനും കയറി ..അമ്മ കയ്യിലിരുന്ന ബാഗ് ന്‍റെ മടിയിലേക്ക്‌ വച്ച് ഡ്രൈവറോട് ''വാവുള്ളിയംകാട്'' എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കയറിയിരുന്നു....
**********************************************
ഓട്ടോ അമ്മതറവാട്ടിന് മുന്നില്‍ എത്തിയതും സന്നാഹങ്ങളും കുട്ടിപട്ടാളങ്ങളും നിരന്നു നിന്നിരുന്നു ..എനിക്കാണേല്‍ ഒന്ന് കിടന്നാ മതീന്നായിരുന്നു ...എല്ലാരോടും ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്നുവരുത്തി അകത്തുകയറി ബെഡ്ഡില്‍ കിടന്ന് ഒന്ന് കണ്ണടച്ചതേയുള്ളൂ അപ്പോഴേക്കും റാണിമോളേ..ന്നുള്ള വിളിവന്നു ..
എനിക്കാകെ ദേഷ്യം വന്നു..
''ഇതെന്തുറക്കമാണിത് ?!!..ഉച്ചയ്ക്ക് ഉണ്ണാന്‍ പോലും എണീറ്റില്ലാലോ?.മുത്തശ്ശി നിന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നു ''
''ശരി വല്യമ്മേ ചെറിയ തലവേദന ഞാനിപ്പോ അങ്ങട് വരാം ''
ദൈവമേ .. ഞാനിപ്പോ കണ്ണടച്ചല്ലേയുള്ളൂ അപ്പോഴേക്കും ഇത്രേം സമയം പോയോ ?!! ... എണീറ്റ്‌ ഒന്ന് മുഖം കഴിവിയെന്നു വരുത്തി പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും മുത്തശ്ശി കുളിച്ച് സുന്ദരിക്കുട്ടിയായി നില്‍ക്കുന്നതാണ് കണ്ടത് ..
''വന്നപാടെ കെടന്നൂല്ലേ..? '' എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് വടികുത്തികൊണ്ടാണേലും നല്ല വേഗതയില്‍ മുത്തശ്ശി ന്‍റെ അടുത്ത് വന്നു ... ഞാന്‍ ''മുത്തശ്ശികുട്ട്യേ..'' ന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് ഒറ്റ കെട്ടിപ്പിടിത്തം ... മുത്തശ്ശി അടുത്തുവന്നപ്പോള്‍ വെറ്റിലയുടെയും പാക്കിന്റെയും നല്ല മണമടിച്ചെങ്കിലും കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോള്‍ വേറൊരു വല്ലാത്ത സുഗന്ധം മൂക്കിലേക്ക് തുളഞ്ഞുകയറി.. ഒരു ആയൂര്‍വേദമരുന്നുകടയില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ എന്തിന്റെയോ ഒരു വേരെടുത്തു മണം നോക്കിയപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന അതേ..സുഗന്ധമാണ് മുത്തശ്ശിക്കിപ്പോള്‍
''കുട്ടി കുളിച്ചൊരുങ്ങിവാ ഒരിടംവരെ പോണം '' ന്നു മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞപ്പോ എവിടേയ്ക്കാ മുത്തശ്ശീന്നു ചോദിക്കാന്‍ തോന്നീലാ..ഓടിപ്പോയ് കുളിച്ച് റെടിയായി അല്‍പ്പം കുഴപ്പില്ലാണ്ട് മേക്കപ്പൊക്കെയിട്ട് ഉമ്മറത്തെക്കുവരുമ്പോള്‍ മുത്തശ്ശി ഇടത്തേകയ്യില്‍ ഒരു ഉണക്കപ്ലാവിലയില്‍ കുറച്ചു ചോറും കല്ലുപ്പും ചുവന്നമുളകും വലത്തേക്കയില്‍ ഒരു നുള്ള് ഭസ്മം ചൂണ്ടുവിരലും തള്ളവിരലുംകൂടെ ചേര്‍ത്തുപിടിച്ച് നില്‍ക്കുന്നു.. ഞാന്‍ അടുത്ത് ചെന്നപ്പോള്‍ എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട്‌ എന്‍റെ നടുനെറ്റിയില്‍ ഭസ്മമുള്ള വിരലുകള്‍ ചേര്‍ത്തുവച്ചുകൊണ്ട് ഒറ്റ ഊത്തങ്ങ് ഊതി .... എനിക്ക് വല്ലാത്ത രസം തോന്നി ... എന്ത് നല്ല മനോഹരമായ ആചാരങ്ങള്‍ എന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ വിചാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ എന്‍റെ നെറ്റിയില്‍ ഒരു നുള്ള് ഭസ്മം തൊടുവിച്ചുകൊണ്ട് ഇടത്തേകയ്യിലെ പ്ലാവിലയില്‍ നിന്നും ചോറും കുറച്ചുഉപ്പും കൂട്ടിക്കലര്‍ത്തി ന്‍റെ വായിലേക്കിട്ട്‌ തന്നു .. അപ്രതീക്ഷിതമായി വായിലേക്ക് വന്നുവീണ കല്ലുപ്പിന്റെ കയ്പ്പില്‍ മുഖം ചുളുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് തുപ്പാന്‍ ഒരുങ്ങവേ.. അത് വിഴുങ്ങാന്‍ മുത്തശ്ശിയുടെ ഓഡര്‍ വന്നു .. അതിനെ കഷ്ട്ടപെട്ട് ചവച്ചിറക്കി കണ്ണ്തുറക്കവേ.. പ്ലാവിലയില്‍ എന്നെനോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ചുവന്നമുളക് ... ഞാന്‍ മുത്തശ്ശിയെ ദയനീയമായി നോക്കി ... മുത്തശ്ശി എന്നെ നോക്കിചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിരഞ്ഞു നടന്നു .. ഞാനും മുത്തശ്ശിയുടെ പിറകെപോയി .. മുത്തശ്ശി എന്‍റെ ശത്രുവിനെ പ്ലാവിലയോടടക്കം കത്തുന്ന അടുപ്പിലേക്ക് വീശിയെറിഞ്ഞത്കണ്ടു സന്തോഷത്തോടെ നിന്നു ഞാന്‍ ....
******************************************
കുട്ടിപട്ടാളങ്ങളെയെല്ലാം ഒരുവിധം ഒതുക്കിനിര്‍ത്തി ന്നേം.. കൂട്ടി മുത്തശ്ശി വീടിനുപുറത്തിറങ്ങി....
പാടവരമ്പിലൂടെയുള്ള ആ നടത്തം എനിക്ക് നല്ലരസം തോന്നി പച്ചപുല്ലിന്റെ മണം എനിക്ക് ആനന്ദം നല്‍കി പഞ്ചായത്ത് കിണറും അയ്യപ്പന്‍കാവും കടന്ന് അങ്ങേതലക്കല്‍ കുങ്കുമംവാരിവിതറിനില്‍ക്കുന്ന സൂര്യനെനോക്കി കണ്ണുകളാല്‍ പ്രണയചേഷ്ടകള്‍ കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ മുത്തശ്ശിക്കൊപ്പം നടന്നു..പാടവരമ്പു കഴിഞ്ഞ് ഇടവഴിയിലേക്ക് കയറുമ്പോള്‍ ഏതൊക്കെയോ ചെടികളില്‍നിന്നും വിവിധതരം സുഗന്ധങ്ങള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ചുറ്റും വട്ടമിട്ടുപറന്നുകൊണ്ടിരുന്നു ..കുറച്ചുദൂരം നടന്നപ്പോള്‍ ഇരു ഭാഗങ്ങളിലും തെങ്ങോലതോരണം തൂക്കിയിരുന്നു ഓരോന്നിന്റെയും ഇടയിലായി മാവിലയും തോരണമായിതൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്നു.. ഞാന്‍ മാവിലയില്‍ ഒന്ന് തൊട്ടുനോക്കി ഒര്‍ജിനല്‍ ആണ് പ്ലാസ്റ്റിക് അല്ലാ .. അവിടെ കോയമ്പത്തൂര്‍ ആയിരുന്നെങ്കില്‍ ഇതെല്ലാം പ്ലാസ്റ്റിക്ക്കൊണ്ടാകുമായിരുന്നു ... അപ്പോള്‍ ഓടി വന്ന ഇളംകാറ്റിന് പച്ചപുല്ലിന്റെ ഗന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു ചെടികളുടെ സുഗന്ധവുമായി അവ കലര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു സുഖം ഉണ്ടായി .. സിറ്റിലൈഫില്‍ സ്വപ്നം പോലും കാണാന്‍ പറ്റാത്ത ഒരു അനുഭവമായിരുന്നു ഇത് ... നടക്കുംതോറും കാഴചകള്‍ കൂടുതല്‍ വിശാലമായികാണപ്പെട്ടു .. വേലിക്കുമുകളിലൂടെ വര്‍ണ്ണബള്‍ബുകള്‍ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്നു ഇരുട്ടാകാത്തതിനാലായിരിക്കണം അവയൊന്നും കത്തിച്ചിടാതിരിക്കുന്നത്... ആ വഴി നേരെപോകുന്നത് ഒരമ്പലത്തിന്‍റെ മുന്നിലെക്കാണ്..തെയ്യക്കോലം കെട്ടിയ പേടിപ്പിക്കുന്ന രൂപങ്ങളെ കണ്ടതും ഞാന്‍ മുത്തശ്ശിയുടെ കയ്യില്‍ മുറുകെപിടിച്ചുനടന്നു ...
വല്യഒരു ഒറ്റപാറക്കല്ലിനെ ചെതുക്കി പടികളാക്കിമാറ്റിയിരിക്കുന്നു ഏഴുപടിക്കെട്ടുകള്‍ ഉണ്ടതിന്..അതിലൂടെ കയറി പതിനൊന്നു പടികെട്ടുകള്‍ താഴ്ചയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയാല്‍ അമ്പലമുറ്റമായി... ഞാന്‍ ഏഴുപടികള്‍ പതിനെട്ടാംപടിയെന്നു സങ്കല്‍പ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ വളരെ ഉത്സാഹത്തോടെ അങ്ങ് കയറിയതും താഴെ നിന്നുകൊണ്ട് ഒരാള് പുറത്തേക്കുപോകാന്‍ ആഗ്യം കാണിച്ചു... ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള്‍ മുത്തശ്ശി ഒന്നാമത്തെ പടിയില്‍ വടിയും കുത്തി നല്ല സ്റ്റൈലായ് നിന്നുകൊണ്ട് എന്നെനോക്കി ചിരിച്ച് ഇറങ്ങിവരാന്‍ പറഞ്ഞു .. ''അപ്പോള്‍ നമ്മള് അമ്പലത്തിനുള്ളില്‍ പോകുന്നില്ലേ ?!'' ഞാനെന്‍റെ സംശയം പടികെട്ടിറങ്ങിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ... '' പിന്നെ പോവണ്ടേ...ആദ്യം പടിഞ്ഞാട്ടുള്ള തീര്‍ത്ഥക്കുളത്തില്‍ കാലുനനക്കണം എന്നിട്ടേ ക്ഷേത്രമുറ്റത്ത് കാലുകുത്താന്‍പറ്റുള്ളൂ ...''
മുത്തശ്ശി എന്നേം വലിച്ചുകൊണ്ട് അമ്പലത്തിനുപുറകിലേക്ക് മതില്‍ക്കെട്ടിനരുകിലൂടെ പോയി .. കല്‍പ്പടികള്‍ ഇറങ്ങി കുളത്തിനരുകിലെത്തി കണ്ണാടിപോല്‍ തെളിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന വെള്ളം കീഴ്തട്ടുകാണാന്‍ പറ്റുന്നതുപോലെ ... അഞ്ചടി ആഴമേ ഉള്ളൂവെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിച്ചുവെങ്കിലും പത്താള്‍ആഴം ഉണ്ടെന്നു മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു.. ആ തെളിഞ്ഞ വെള്ളത്തില്‍ ആകാശത്തേയും മേഘകൂട്ടങ്ങളെയും വ്യക്തമായികാണാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു .. മേഘകൂട്ടങ്ങള്‍ കരപറ്റാന്‍ മത്സരിച്ചോടുന്നപോലെ എനിക്ക് തോന്നി ആ രസകരമായ കാഴ്ചനോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കുഞ്ഞന്‍ മീന്‍ ''ഗ്ലും'' എന്ന ശബ്ദത്തോടെ ഉയര്‍ന്നുചാടി .. ആ ഇത്തിരികുഞ്ഞന്‍ ഒരു മേഘത്തില്‍ നിന്ന് മറ്റൊരു മേഘത്തിലേക്ക് ചാടിക്കളിക്കുന്നത് ജീവിതത്തില്‍ ഇനിയൊരിക്കലും കാണാന്‍ കഴിയാത്ത കാഴ്ചയായി മനസ്സില്‍ പതിഞ്ഞുനിന്നു ..... മുത്തശ്ശി ഇറങ്ങിവന്നു കൈകാല്‍ മുഖം കഴുവി തലയില്‍ വെള്ളം തെളിച്ച് പടവുകള്‍ കയറി.. ഞാനും അതുപോലെ ചെയ്തു ,,,,,
കുളക്കരയില്‍ നിന്ന്കൊണ്ട്തന്നെ അമ്പലത്തിന്‍റെ പുറകുവശത്തേക്ക് തുറക്കുന്ന വാതിലിലൂടെ ഞങ്ങള്‍ അമ്പലമുറ്റത്തേക്ക് കടന്നു... മുത്തശ്ശി അവിടെകണ്ട പരിചയക്കാരോട് എന്തോ സംസാരിക്കാന്‍ നിന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അമ്പലം ചുറ്റിക്കാണാന്‍ നടന്നുതുടങ്ങി .....വാഴത്തടികൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു പന്തല്‍ ആ അമ്പലമുറ്റത്ത്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു അതിന്‍റെ തറയില്‍ ചാണകംകൊണ്ട് മെഴുകി കളര്‍കോലങ്ങള്‍ ഇട്ടിരുന്നു ..... അമ്പലത്തിനു ചുറ്റും അവിടവിടങ്ങളിലായി ഓടിട്ട ചെറിയ ചെറിയ വീടുകള്‍ പോലെ ഓരോ ദൈവത്തിനും ഓരോ സ്ഥാനങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കിവച്ചിരിക്കുന്നു ... ആനയ്ക്ക് പേരെഴുതി കഴുത്തില്‍തൂക്കിയുടുന്നത്പോല്‍ .. ഓരോ ദൈവങ്ങളുടെയും പേരുകള്‍ ഇരുമ്പുതകിടില്‍ എഴുതി ചങ്ങലയില്‍ തൂക്കി ഇട്ടിരിക്കുന്നു .. എല്ലായിടത്തും ആളുകള്‍ തിങ്ങി നിറഞ്ഞിരുന്നു .....മൂലസ്ഥാനത്തിനകത്തേക്ക് കടന്നതും ഇടതുവശത്തെ വലിയ ചുവരില്‍ പതിപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങള്‍ എന്നെ വല്ലാതെ ആകര്‍ഷിച്ചു..ചിലതെല്ലാം വളരെ പഴക്കംചെന്നവയും നശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവയും ആയിരുന്നു ... പശുവുംകുട്ടിയും, പാമ്പുകള്‍ ഇഴഞ്ഞുപോകുന്നത്, ഒരാള് വേറൊരാളെ ചാട്ടവാര്‍കൊണ്ട് അടിക്കുന്നത് , ഒരു പെണ്ണ് ആരുടെയോ നാക്ക് പിടിച്ചുവലിക്കുന്നത്പോലെ, ഉഗ്രരൂപിയായ് ഒരു ദൈവം ഒറ്റക്കാലില്‍ നൃത്തംചെയ്യുന്നത് , ഒരു കട്ടിലില്‍ ആണും പെണ്ണും സംഗമിക്കുന്നത്, അങ്ങനെ അങ്ങനെ കുറെ ചിത്രങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
മൂലസ്ഥാനത്തില്‍ തലയറുക്കപ്പെട്ടനിലയില്‍ കിടന്നിരുന്ന കുറെ ആളുകളുടെമേല്‍ കയറി ഒരു കയ്യില്‍ വാളും മറുകയ്യില്‍ ഉലക്കപോലൊന്നും പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്ന ഒരു പെണ്‍ദൈവത്തിന്‍റെ വല്യ ഒരു ശിലയുണ്ടായിരുന്നു .... 'വള്ളിയമ്മാള്‍' എന്നാണു ദൈവത്തിന്‍റെ പേരെഴുതിയിരിക്കുന്നത്..വള്ളിയമ്മാള്‍ കാളിദേവിയുടെ അംശമാണെന്നാണ് വിശ്വസിക്കുന്നത് ...
അങ്ങനെ നോക്കിനിക്കുമ്പോള്‍ രണ്ടുപേര്‍ ചേര്‍ന്ന് ഒരു ഉരുളിനിറയെ വേവ്കൂടുതലായി കുഴഞ്ഞതുപോലെയുള്ള ചോറുമായി വന്നത് .. അതവരെന്തുചെയ്യുന്നുവെന്ന് ഞാന്‍ നോക്കിനിന്നു..മൂലസ്ഥാനത്തിനു മുന്നിലായി ഒരു വല്യ ആള്‍രൂപശിലയുണ്ടായിരുന്നു കൊമ്പന്‍ മീശയും വല്യഉണ്ടാക്കണ്ണുകളും കയ്യില്‍ കത്തിയുമായ്‌ ഒരു രൂപം ആ രൂപത്തിനടുത്തേക്ക് അവര് ആ ഉരുളിയുമായിപോയി .. അവിടെ ആ രൂപത്തിനുമുന്നില്‍ വച്ച് വാഴയിലയിലേക്ക്‌ കുറച്ച് ചോറുപകര്‍ന്നു..അപ്പോഴേക്കും ഒരു പൂജാരി അവിടെ എത്തി..അദ്ദേഹം കുറെ മന്ത്രങ്ങള്‍ചൊല്ലി എന്തൊക്കെയോ ആഗ്യം കാണിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു .... ആ ശിലയോട് ആ ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുംപോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത് .... അത് കഴിഞ്ഞതും ഒരു നീലക്കളറുള്ള ഒരു മുണ്ട്കൊണ്ടുവന്ന് ആ ശിലക്ക് ഉടുത്തുകൊടുത്തു . ഞാനാ ശിലയുടെ മുന്നില്‍ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന ഇരുംബുതകിടില്‍ എഴുതിയത് വായിച്ചു ''കരിയാത്തൻ'' .... അത് കഴിഞ്ഞ് അവര് ഉരുളുയിലെ ഭക്ഷണം എടുത്ത് മൂലസ്ഥാനത്തില്‍ ഉള്ള പെണ്‍ദൈവത്തിനുമുന്നില്‍ കൊണ്ടുവന്ന് വച്ചു പൂജതുടങ്ങി ..
ഈ രസകരമായ കാഴ്ചകളെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടങ്ങനെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മുത്തശ്ശി അടുത്തെത്തി..കയ്യില്‍ വാഴയിലയില്‍ ആ കുഴഞ്ഞചോറ് ഉണ്ടായിരുന്നു .. മുത്തശ്ശി അതെന്നോട്‌ കഴിക്കാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മൂന്നുവിരല്‍കൊണ്ട് ഒന്ന് നുള്ളിപ്പെറുക്കി നാവില്‍വച്ചുനോക്കി ..
''അയ്യേ.. എനിക്കി വേണ്ടാ ...ഒരു ടേസ്റ്റും ഇല്ലാ ..''
''ഉണങ്ങലരിചോറു ഇങ്ങനെന്യാ ഇണ്ടാവാ ..മോള് വേണ്ടെങ്കി കഴിക്കണ്ടാ ''
''ഞാനിവിടം മൊത്തം കറങ്ങികണ്ടുകഴിഞ്ഞു നമ്മള്‍ക്ക് വീട്ടില്‍ പോയാലോ ?''
''ഇപ്പോതന്നെ പോവാനോ ?!.. തോറ്റം‌പാട്ടൊക്ക്യിണ്ട് അത് കഴിഞ്ഞു പോവാം ''
''തോറ്റംപാട്ടൂന്നുച്ചാല്‍ ന്താ..മുത്തശ്ശി ?!! ''
''ദൈവങ്ങളുടെ ചരിത്രം വര്‍ണ്ണിച്ചു പാടണപാട്ടാണ് തോറ്റം‌പാട്ട്..പാട്ടുപാടി ദൈവത്തെ നമ്മടെ മുന്നിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരാനും പറ്റും ''
''അത്യോ!! അപ്പൊ നമ്മക്ക് ദൈവത്തെ നേരില്‍ കാണാനും പറ്റ്യോ ?!! ഇപ്പൊ ഇവിടെ ഏതു ദൈവാ വരാന്‍ പോകുന്നെ ?''
''വള്ളിയമ്മാള്‍ദേവിയുടെചരിത്രമാണ് പാടുന്നത് ''
''മുത്തശ്ശിക്ക് വള്ളിയമ്മാള്‍ദേവിയുടെ ചരിത്രം അറിയാമോ ?''
''മ്.. അറിയാം ഇന്നിവിടെ പാടുമ്പോ മോള്‍ക്കും കേള്‍ക്കാം''
''ആഹാ..അറിയാമോ ?!! എങ്കി മുത്തശ്ശി എനിക്കിപ്പോ വള്ളിയമ്മാള്‍ദേവിയുടെ ചരിത്രം പറഞ്ഞുതാ പാട്ട്പാടുമ്പോ ഒന്നൂടെ കേട്ടോളാം '' ഞാന്‍ മുത്തശ്ശിയെപ്പിടിച്ച് അടുത്തുള്ള തിട്ടില്‍ ഇരുത്തി അരുകില്‍ ഞാനും ഇരുന്നു ...
മുത്തശ്ശി ഒരു കഥപോലെ വള്ളിയമ്മാള്‍ദേവിയുടെചരിത്രം പറയാന്‍ തുടങ്ങി ..ഒരു പുരാണകഥകേള്‍ക്കാന്‍ പോകുന്ന സുഖത്തോടെ ഞാനത് കേള്‍ക്കാന്‍ കാതോര്‍ത്തിരുന്നു....
ബ്രിട്ടീഷ്കാരൊക്കെ നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ വരുന്നതിനു മുന്പ് ജാതിവ്യവസ്ഥയും ജന്മിത്തവ്യവസ്ഥിതിയും ശക്തമായിനിലനിന്നിരുന്ന കാലം..ജന്മ്മികളില്‍ തന്നെ ഉയന്നജാതിയും കീഴ്മട്ടജാതിയും ഉണ്ടായിരുന്നു ..കുടിയാന്മാരാണ് താഴ്ന്നജാതി... ആ സമയം നമ്മുടെ നാട്ടിലും ഒരു ജന്മിയുണ്ടായിരുന്നു..അയാള് മഹാക്രൂരനായിരുനു കുടിയാന്മാരെ എല്ല്മുറിയെ പണിയെടുപ്പിക്കും കൂലിയൊന്നും കൊടുക്കേം ഇല്ലാ ..ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ആളുകളെ എന്തേലും കുറ്റംകണ്ടുപിടിച്ചു കത്തിയാല്‍ കുത്തിക്കൊല്ലുകയും ചെയ്യും ..ഋതുവായപെണ്ണുങ്ങള്‍ കല്യാണത്തിന് മുന്നേ അയാളുടെ മാളികയില്‍ ഒരു രാത്രി പോയ്‌വരണം എന്നുള്ളത് അയാള് അവിടെ വച്ച നിയമമായിരുന്നു ..
പാവപ്പെട്ടജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ എതിര്‍ക്കാനുള്ള ശക്തിയില്ലാതെ ഇത് തങ്ങളുടെ വിധി ഇങ്ങനെയാണെന്ന് സമാധാനിച്ചു കഴിയുന്നവരാണധികവും...ആ സമയത്താണ് മലവെള്ളം അടിച്ചിറങ്ങി നമ്മുടെ നദി കരകവിഞ്ഞ് ഒഴുകിയത് ആ വെള്ളത്തില്‍ ഒരു പെണ്ണ് ഒലിച്ചുവന്നു ... ആ പെണ്ണാണ് വള്ളിയമ്മാള്‍ ..വള്ളിയമ്മാളെകണ്ട് രക്ഷപ്പെടുത്തി തന്‍റെ കുടിലില്‍ അഭയംകൊടുത്തു ഇവിടുള്ള ഒരു കുടുംബം.. അവിടേം കല്യാണപ്രായത്തില്‍ ഒരു പെണ്‍കുട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു 'നീലി'
ഒരു ദിവസം നീലിയെ ജന്മി കാണാനിടയായി..ആ ദിവസം രാത്രി അവരുടെ വീട്ടിലേക്കു ജന്മിയുടെ ആളുകള്‍ ഒരു കട്ടില്‍കൊണ്ടുവന്നിട്ടു..ആ ദിവസം നീലിയുടെ കുടുംബം മൊത്തം ആത്മഹത്യചെയ്യാമെന്ന തീരുമാനത്തിലേക്ക് പോയി ..
അപ്പോള്‍ വള്ളിയമ്മാള്‍ വന്നുപറഞ്ഞു ''എന്‍റെ ജീവന്‍ രക്ഷിച്ച നിങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിനു ഒരു അപമാനവും വരാതെ ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാം ''എന്ന് സത്യം ചെയ്തു അവരുടെ വീട്ടിനു കാവല്‍ നിന്നു ... ജന്മിയുടെ ആളുകള്‍ രണ്ടുപേര്‍ ആ പരിസരത്തുകൂടെ നീലിയെപറ്റി മോശമായി എന്തോ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് പോകുമ്പോള്‍ വള്ളിയമ്മാള്‍ ക്ഷണനേരംകൊണ്ട് അവരുടെ രണ്ടുപേരുടേം നാക്ക് പിടിച്ചുവലിച്ച് വെളിയിലേക്കിട്ടു അവരുടെ തലതിരുകികൊന്നു..
അത്കണ്ട ജന്മിയുടെ പത്താളുകള്‍ ആയുധങ്ങളുമായി വന്നു വള്ളിയമ്മാള്‍ കാറ്റുപോലെ ചുറ്റി ചുറ്റി യുദ്ധം ചെയ്തു വാളുകൊണ്ട് എല്ലാത്തിന്റെം തല വെട്ടിയരിഞ്ഞ് ശവശരീരങ്ങള്‍ കൂട്ടിയിട്ട് അവയ്ക്ക്മുകളില്‍ കയറി കാളിദേവിയെപ്പോലെ ഇരിപ്പായി..
ഇതെല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന എന്‍റെ തലയ്ക്ക് ഒരു മിന്നല്‍ ഉണ്ടായി .. ആ ചുവരില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ചിത്രങ്ങളാണ് മുത്തശ്ശി കഥയായി എനിക്ക് പറഞ്ഞു തരുന്നത് .. അപ്പോള്‍ ഇത് പുരാണകഥ അല്ലാ സംഭവകഥയാണ്‌ !!!!..
മുത്തശ്ശി തുടന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു ..
ഈ സംഭവം നാട്ടില്‍ കാട്ടുതീപോലെ പടര്‍ന്നു..എല്ലാവരും അത്ഭുതംകൂറിനിന്നു ..വള്ളിയമ്മാളെ കാണാന്‍ ജനങ്ങള്‍ തിക്കുംതിരക്കും കൂട്ടി ..അപ്പോഴാണ്‌ ജന്മി നൂറുപേര്‍കൊണ്ട ഒരു പടയുമായി അവിടേക്ക് വന്നത് ..വള്ളിയമ്മാള്‍ ആയുധം മുറുകെപ്പിടിച്ച് എണീറ്റുനിന്നു അത് ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ ധൈര്യമേകി ..എല്ലാവരും ആയുധങ്ങള്‍ എടുത്തു ജന്മിക്കു എതിരായി നിന്നു ..കുട്ടികള്‍പോലും കോലും കട്ടയും എടുത്തുനിന്നു... വള്ളിയമ്മാള്‍ പറയുന്നത്പോലെ ജനങ്ങള്‍ യുദ്ധം ചെയ്തു അവസാനം ജന്മി വള്ളിയമ്മാളുടെ കാലില്‍ വീണ് ജീവന്വേണ്ടി കെഞ്ചി .... അതോടെ ആ ജന്മിയുടെ ക്രൂരത അവസാനിച്ചു .. ജനങ്ങള്‍ വള്ളിയമ്മാളെ തങ്ങളെ രക്ഷിക്കാന്‍ വന്ന ദൈവമായി കണ്ടുവണങ്ങി .. വള്ളിയമ്മാള്‍ കാളിദേവിയുടെ അംശമാണെന്ന് അവര് വിശ്വസിച്ചു ...
ഈ സമയം ആ ജന്മിയുടെ മകന്‍ രംഗത്തിറങ്ങി അയാള് നേര്‍ക്ക്‌നേര്‍ യുദ്ധം ചെയ്യാന്‍ തയ്യാറായില്ലാ ...പക്ഷെ പണവും പൊന്നും കാണിച്ചു വള്ളിയമ്മാളെ തന്‍റെ കൂടെ നിര്‍ത്തിക്കാന്‍ അയാള് ശ്രമിച്ചു .. പക്ഷെ വള്ളിയമ്മാള്‍ അതിനു തയ്യാറായില്ലാ ..
രഹസ്യമായി വള്ളിയമ്മാളെ കൊല്ലാന്‍ അയാള് തീരുമാനിച്ചു കുടിലിന് തീവച്ചു പക്ഷെ വള്ളിയമ്മാള്‍ അതില്‍നിന്നും രക്ഷപെട്ടു ..
ജനങ്ങള്‍ ഇവിടെ ഈ അമ്പലംനില്‍കുന്ന സ്ഥലത്ത് വള്ളിയമ്മാള്‍ക്കു ഒരു കുടില്‍ പണിതുകൊടുത്തു കാവല്‍ക്കാരനായി ഒരാളെയും നിര്‍ത്തി അയാളുടെ പേരാണ് 'കരിയാത്തൻ' ..... നാട്ടുസമ്പ്രദായപ്പടി ഓരോ ദിവസവും ഓരോ വീട്ടീന്ന് വള്ളിയമ്മാളുക്ക് ഭക്ഷണം കൊണ്ടുവന്നു.. വള്ളിയമ്മാളുക്ക് ഉണങ്ങലരിചോറാണ് കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടം .. എന്നും ഭക്ഷണം ആദ്യം 'കരിയാത്തൻ' കഴിച്ചുനോക്കിയതിനുശേഷമാണ് വള്ളിയമ്മാളുക്ക് കൊടുക്കാറ് .... വള്ളിയമ്മാളുടെ സുരക്ഷക്കുവേണ്ട്യാണ് അങ്ങനെ ചെയ്തിരുന്നത്.. ....ഒരുദിവസം ഇളയജന്മി വള്ളിയമ്മാള്‍ക്കു കൊടുത്തുവിട്ട ചോറില്‍ ആരും കാണാതെ വിഷം ചേര്‍ത്തു.. അത് കഴിച്ച കരിയാത്തൻ ശരീരം മുഴുവന്‍ നീല നിറത്തില്‍ ആയി മരിച്ചുവീണു ..
എനിക്ക് മുത്തശ്ശി പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ പിടികിട്ടിതുടങ്ങി ഈ സംഭവത്തിന്റെ ഓര്‍മയ്ക്കായാണ് കരിയാത്തൻ ശിലക്ക് മുന്നില്‍കൊണ്ടുവന്ന് ഉരുളിയിലെ ചോറുവച്ചതും നീലകളറുള്ള മുണ്ട് ഉടുപ്പിച്ചതും .. .. ഞാന്‍ ഒന്ന് മൂളികൊണ്ട് മുത്തശ്ശി പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാന്‍ ചെവികൂര്‍പ്പിച്ചു ..
കരിയാത്തൻ മരിച്ചത് വള്ളിയമ്മാള്‍ക്ക് കൊടുംകോപമുണ്ടാക്കി വള്ളിയമ്മാള്‍ ദേഷ്യത്തുടന്‍ ജന്മിയുടെ മാളികയിലേക്ക്‌ ചെന്ന് ജന്മിയെ വെട്ടിനുറുക്കി ..ജന്മി കൈവശപ്പെടുത്തിവച്ചിരുന്ന സ്വത്തെല്ലാം ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ വീതിച്ചുനല്‍കി ഒരുമയോടെ വ്യവസായം ചെയ്യാനുള്ള വഴിയൊരുക്കിക്കൊടുത്തു ... അതിനുശേഷം വള്ളിയമ്മാള്‍ക്കു എന്ത് സംഭവിച്ചൂവെന്ന് ആര്‍ക്കും അറിയില്ല ...പക്ഷെ വള്ളിയമ്മാള്‍ നമ്മുടെ നാടിന്‍റെ കാവല്‍ ദൈവമായ് ഇപ്പോഴും ഇവിടെയൊക്കെ ചുറ്റി നടക്കുന്നുണ്ട് ..... മുത്തശ്ശി കഥ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി ...
എന്തൊക്കെയോ രഹസ്യം കണ്ടുപിടിച്ചപോലെ എന്‍റെ മനസ്സ് ആഹ്ലാദപ്പടര്‍പ്പിലാടി.. അന്നുകാലത്തെ സംഭവങ്ങള്‍ ആചാരങ്ങളായി ആളുകള്‍ ചെയ്തു വന്നു കാലപോക്കില്‍ ഇന്നത്തെ ആളുകള്‍ സംഭവങ്ങളെ മറന്നു ആചാരങ്ങളെ മുറുകെപ്പിടിച്ച് അനുഷ്ടിച്ച്പോരുന്നു ...
'വള്ളിയമ്മാള്‍ ഒരു മനുഷ്യസ്ത്രീ ആണെന്നാണ്‌ സത്യം'
..പക്ഷെ അതിപ്പോള്‍ ഇവിടെ ആരും ഉള്‍ക്കൊള്ളില്ലാ..അതിനെ അംഗീകരിക്കാന്‍ മനസ്സ് കാണിക്കാതെ സത്യങ്ങളെ മണ്ണിനടിയില്‍ കുഴിച്ചിട്ട് ആചാരങ്ങള്‍ക്ക്പിറകെപോകുന്നു ഇവര്‍ ..
വരും തലമുറയ്ക്ക് സത്യങ്ങള്‍ അറിയാതെ വള്ളിയമ്മാള്‍ അദൃശ്യശക്തിയായ ദൈവമായിമാറും ....
''ഇങ്ങനെയുള്ള എത്ര മനുഷ്യരെ നമ്മുടെ ഗ്രാമങ്ങളില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ നമ്മുടെ സമൂഹം ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങള്‍കൊണ്ട് ദൈവമായ് ഉയര്‍ത്തിനിര്‍ത്തിയിട്ടുണ്ടാവും ??!!.. '' ഇന്ന് നമ്മള് വണങ്ങിവരുന്ന പല ദൈവങ്ങള്‍ക്ക്പിന്നിലും ഇങ്ങനെ ഒരു കഥയില്ലെന്നു ആരുകണ്ടൂ ....
ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ എന്‍റെ നാടിനോടും വരും തലമുറയോടും എനിക്ക് സഹതാപം തോന്നുന്നു ..എം.ജി.ആര് ന്റെയും ജയലളിതയുടെയും കരുണാനിധിയുടെയും ശിലക്ക് മാലയിട്ടുവണങ്ങിവരുന്ന രീതി ഇപ്പോള്‍ നിലവിലുണ്ട് ..കാലപ്പോക്കില്‍ ഇതൊരു ആചാരമായിമാറി വരും തലമുറ മഞ്ഞമുണ്ടും തലയില്‍ കെട്ടും ഒരുലോഡ് പൂമാലയും ആയി മലകയറി ഈ മനുഷ്യദൈവങളുടെ ശിലയെ കാണാന്‍ ക്യൂ നില്‍ക്കുന്ന അവസ്ഥ വരുമോ എന്നാണു എന്‍റെ പേടി ....
